In de ochtend maak ik vaak een wandeling over de campus. Vandaag
neem ik de route langs het jongensinternaat. De meeste jongens ken ik
van gezicht, maar nog niet bij naam. De twee jongens die op het muurtje
bij de ingang zitten, herken ik wel. Het zijn Hendri en Sonny, achttien
jaar oud. Ik ga bij hen zitten en we keuvelen wat.
Hendri, een stoere jongen met kort geknipt haar en een belletje in zijn
oor, wiebelt onophoudelijk met zijn benen. Sonny ziet er zacht uit met
zijn smalle gezicht en vredelievende ogen. Hij schuift op het muurtje
ongemakkelijk met zijn lijf heen en weer. ‘Bent u bekend met de islam?’
vraagt Hendri stoer.
‘Ik probeer mij er wel in te verdiepen,’ antwoord ik.
‘Zelf ben ik rooms-katholiek,’ zegt Hendri. Hij kijkt nerveus om zich
heen, bang dat iemand meeluistert. ‘Sinds een paar maanden heb ik een
verborgen relatie met een islamitisch meisje,’ hakkelt hij.
Ik kijk hem verbaasd aan. Er is veel moed nodig om als christen een
relatie aan te gaan met een islamiet op het overwegend rooms-katholieke
eiland Flores.
Hendri die mijn verbaasde blik ziet, slaat zijn ogen neer.
‘Is het niet moeilijk om een relatie te hebben met een islamitisch meisje?’
Hij veert op en wijst naar zijn vriend Sonny. ‘Voor hem is het nog
moeilijker.’
Ik kijk naar Sonny, die zijn ogen heeft neergeslagen. ‘Ik hou van een
jongen.’
Ik schrik van de openheid waarmee de jongens mij hun geheim toevertrouwen.
Dit zijn hachelijke zaken. Alles wat buiten de orde valt, wordt
moeilijk getolereerd, zeker niet door de paters. Door het onbekende
heerst op veel eilanden een vorm van homofobie.
Ik voel de spanning in de lucht hangen en vraag hun hoe zij met dit
dilemma omgaan. Als zij dit niet met de paters kunnen delen met wie
dan wel?
Het blijft stil.
‘Ik ga romo Edi uitleggen dat zowel in de Bijbel als in de Koran nergens
homoseksualiteit wordt afgewezen. Bij ons op Flores wijzen paters op
het Bijbelse verhaal van Sodom en Gomorra, maar volgens mij gaat het
daar om rituele verkrachtingen van jonge mannen en vrouwen. De tekst
verwijst naar seksueel geweld en niet naar homoseksualiteit,’ legt Sonny
uit. Hij heeft zich erin verdiept en zijn stem klinkt krachtig. ‘Het is pure
kwaadsprekerij,’ voegt hij er fel aan toe. Hij schrikt van zijn eigen boosheid
en slaat zijn hand voor zijn mond.
‘En wat zegt jouw rooms-katholieke familie over de relatie met een
islammeisje?’ vraag ik Hendri.
‘Er valt niet over te praten. Mijn vader zal me straffen, mijn botten breken
en me vastbinden, dus zwijg ik. Mijn moeder zal huilen, maar het minder
erg vinden dan dat ik homo zou zijn, zoals Sonny.’
‘Ik zal in het dorp beschimpt, bedreigd en verjaagd worden,’ zegt
Sonny.
‘Maar in jullie land heerst er een grote tolerantie naar lesbische, homoseksuele,
biseksuele en transgender personen. Wij Europeanen zijn juist
verbaasd dat in een islamitisch land als Indonesië mannen zo openlijk
met elkaar hand in hand over straat kunnen lopen en transgenders zich
openlijk kunnen bewegen. Wat is er gebeurd dat dit niet meer in jullie
land kan?
Met een sombere en ernstige blik kijken de twee jongens me aan.
‘Sinds kort blijken er grenzen aan onze vrijheid te zitten. Wij merken
dat radicale en extremistische groepen handig gebruik maken van wetten,
zowel in het christendom als in de islam. Zelfs in onze kampung is het
gebeurd,’ zegt Sonny.
‘Een knokploeg heeft niet ver hier vandaan het huis van homo’s in
brand gestoken. De politie stak geen vinger uit,’ zegt Hendri.
Als ik naar huis terugloop verschijnt de naam van Selma op mijn display.
Thuis bel ik haar terug. Haar stem klinkt helder. Ze heeft een lange brief
naar me geschreven en op de post gedaan. ‘Het wordt tijd dat ik wat
meer over mezelf vertel, tante. Of wil je liever dat ik wat mysterieus
blijf? Zul je niet schrikken van mijn rare verzameling gevoelentjes?’ Ik
stel haar gerust en we lachen samen nog wat.
‘Liefs tante,’ roept ze ‘een kus van mij.’
Ik laat me op een stoel neerploffen en denk na over het onmogelijke
leven van Hendri die verliefd is op een islamitisch meisje en over Sonny
die zich geen raad weet met zijn homoseksuele gevoelens. Beide jongens
zitten gevangen in de kooi van hun bestaan. Komen ze hier ooit uit?

 3,546 total views,  6 views today